Τα πινέλα θεωρούνται το πιο εύκαμπτο μέρος του ανθρώπινου σώματος. Χάρη στη μεγάλη αλλαγή στο εύρος κίνησης, είναι δυνατή η εκτέλεση της καλύτερης εργασίας με τις ελάχιστες λεπτομέρειες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό να διατηρείτε τα χέρια σας υγιή ανά πάσα στιγμή. Σήμερα, πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένης της νεότερης γενιάς, παραπονιούνται για πόνο στις αρθρώσεις στα δάχτυλά τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, γίνεται τόσο δυνατό που ένα άτομο χάνει κυριολεκτικά την ικανότητα να εκτελεί κανονικές κινήσεις.
Γενικές πληροφορίες
Το ανθρώπινο χέρι μπορεί να χωριστεί σε τρία διαφορετικά τμήματα: τον καρπό, τον καρπό και τα δάχτυλα. Το μετακάρπιο οστό αποτελείται από οκτώ μικροσκοπικά, ακανόνιστου σχήματος οστά. Είναι όλα διατεταγμένα σε δύο σειρές. Το μετακάρπιο οστό αντιπροσωπεύεται από πέντε σωληνοειδή οστά, καθένα από τα οποία έχει βάση, σώμα και κεφάλι. Οι βάσεις συνδέονται με τον καρπό και οι κεφαλές σχηματίζουν αρθρώσεις με τις φάλαγγες. Οι τελευταίες με τη σειρά τους αποτελούνται από τρεις φάλαγγες. Η εξαίρεση σε αυτή την περίπτωση είναι ο αντίχειρας. Έχει μόνο δύο φάλαγγες.
Τα ανθρώπινα χέρια θεωρούνται εξαιρετικά ευαίσθητα και ταυτόχρονα ακριβή όργανα. Τα δάχτυλα είναι ακριβώς τα μέσα που επιτρέπουν συντονισμένες κινήσεις. Η κανονική ζωή δεν είναι δυνατή χωρίς αυτά. Όλες αυτές οι κινήσεις οφείλονται στην κινητικότητα των αρθρώσεων. Λόγω της υψηλής καθημερινής δραστηριότητας, ωστόσο, αυτή η περιοχή διατρέχει μεγάλο κίνδυνο να εμφανίσει εντελώς διαφορετικά παράπονα, μηχανικές βλάβες και τραυματισμούς. Ο πόνος στις αρθρώσεις στα δάχτυλα, κατά κανόνα, συνοδεύεται από αυτούς τους τύπους παθολογικών αλλαγών. Η θεραπεία σε αυτή την περίπτωση εξαρτάται αποκλειστικά από τον παράγοντα που προκάλεσε την ενόχληση.
Κύριοι λόγοι
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο πόνος στις αρθρώσεις των δακτύλων μπορεί να έχει μια μεγάλη ποικιλία αιτιών. Οι πιο συνηθισμένες παραβιάσεις αναφέρονται παρακάτω:
- Αρθρίτιδα.
- Αρθροπάθεια.
- Θυλακίτιδα.
- Μηχανικές βλάβες και τραυματισμοί.
- Οστεομυελίτιδα.
αρθρίτιδα
Η αρθρίτιδα είναι οξεία ή χρόνια φλεγμονή των αρθρώσεων. Οι μεμονωμένες βλάβες των δακτύλων είναι πολύ σπάνιες. Κατά κανόνα, σε τέτοιους ασθενείς, η παθολογική διαδικασία επηρεάζει και άλλες αρθρώσεις. Ο αρθριτικός πόνος στην πληγείσα περιοχή χαρακτηρίζεται από ένταση. Εμφανίζονται όχι μόνο όταν κινούνται τα δάχτυλα, αλλά και όταν βρίσκονται σε ηρεμία. Επιπλέον, σοβαρό οίδημα, μια αλλαγή στον φυσιολογικό τόνο του δέρματος, εμφανίζεται στις περιοχές που επηρεάζονται από την αρθρίτιδα.
- Ρευματοειδής αρθρίτιδα. Πρόκειται για νόσο του συνδετικού ιστού μολυσματικής και αλλεργικής φύσης, η οποία είναι κυρίως συστηματικής φύσης. Τα ερεθίσματα για την εμφάνιση αυτής της ασθένειας είναι τα σοβαρά κρυολογήματα, το συχνό στρες και η υποθερμία. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα ξεκινά με πόνο στην άρθρωση του δείκτη. Οι πληγείσες περιοχές πρήζονται, οι ασθενείς παραπονιούνται για πυρετό, αίσθημα αδυναμίας και ρίγη.
- Ψωριατικη ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ. Κατά κανόνα, αυτός ο τύπος παθολογίας αναπτύσσεται σε ασθενείς που έχουν ήδη ψωριασικές εκδηλώσεις στο δέρμα. Αυτά είναι ξηρά, φολιδωτά μπαλώματα με κοκκινωπή απόχρωση. Με την ανάπτυξη της νόσου, το δάχτυλο αποκτά μωβ απόχρωση και σχήμα σαν λουκάνικο.
- Ουρική αρθρίτιδα. Η ουρική αρθρίτιδα νοείται ως μια αρκετά συχνή ασθένεια που χαρακτηρίζεται από μεταβολικές διαταραχές, δηλαδή από πουρίνες. Σύμφωνα με τους ειδικούς, μια τέτοια κατάσταση μπορεί να προκληθεί από την αύξηση του επιπέδου του ουρικού οξέος και την επακόλουθη εναπόθεση των αλάτων του απευθείας στον ιστό της άρθρωσης. Τυπικά, μια επίθεση ουρικής αρθρίτιδας ξεκινά με σοβαρή ενόχληση στην άρθρωση του μεγάλου δακτύλου. Χωρίς έγκαιρη θεραπεία, η παθολογία εξαπλώνεται σε άλλες αρθρώσεις. Οι κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας εμφανίζονται συχνότερα τη νύχτα. Χαρακτηρίζονται από αύξηση της θερμοκρασίας γύρω από την πληγείσα περιοχή και έντονο πόνο. Η ασθένεια εξελίσσεται πολύ γρήγορα. Μετά από λίγο, ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει πόνο στις αρθρώσεις στα δάχτυλα και των δύο χεριών. Τυπικά, η διάρκεια μιας τυπικής προσβολής της νόσου κυμαίνεται από δύο έως περίπου 14 ημέρες.
αρθροπάθεια
Αυτή η ασθένεια προκύπτει από τη διαδοχική καταστροφή του χόνδρινου ιστού στην περιοχή της επιφάνειας της άρθρωσης. Με αυτή την παθολογία, η επώδυνη ενόχληση εμφανίζεται αρχικά μόνο μετά από παρατεταμένη σωματική άσκηση. Στη συνέχεια, καθώς η νόσος εξελίσσεται, η ένταση του πόνου αυξάνεται και μπορεί να εμφανιστεί ακόμη και τη νύχτα.
Η οστεοαρθρίτιδα των δακτύλων είναι ένα αρκετά κοινό πρόβλημα. Ακόμη και μικρές ζημιές μπορεί να πυροδοτήσουν την ανάπτυξή του. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, τα δάχτυλα μπορούν να αλλάξουν το συνηθισμένο τους σχήμα ενώ λυγίζουν στη μία πλευρά.
Ριζάρθρωση. Όταν αναπτύσσεται αυτή η ασθένεια, προσβάλλεται η άρθρωση στη βάση του αντίχειρα, η οποία συνδέει επίσης το οστό του καρπού με το μετακάρπιο οστό. Αυτή η ασθένεια εμφανίζεται λόγω της συμφόρησης αυτής της περιοχής. Πόνος στην άρθρωση του αντίχειρα, οπτική παραμόρφωση των οστών είναι τα πιο κοινά συμπτώματα αυτής της παθολογίας.
Θυλακίτιδα
Η φλεγμονή των λεγόμενων αρθρικών σάκων των δακτύλων, που συνοδεύεται από συσσώρευση υγρού στην κοιλότητα τους, ονομάζεται θυλακίτιδα. Αυτή η παθολογία χαρακτηρίζεται από οδυνηρές αισθήσεις στην πληγείσα περιοχή, την εμφάνιση οιδήματος και ερυθρότητας. Το κύριο σύμπτωμα της θυλακίτιδας είναι ο σχηματισμός στρογγυλού οιδήματος στην περιοχή της άρθρωσης, το οποίο χαρακτηρίζεται από απαλή σύσταση. Είναι εύκολο να το δει κανείς οπτικά.
Με μεγαλύτερη πορεία, η θυλακίτιδα γίνεται συχνά χρόνιο στάδιο. Σε μια τέτοια κατάσταση, η εναπόθεση αλάτων στην πληγείσα περιοχή ενώνεται με τη φλεγμονώδη διαδικασία. Όλα αυτά συνήθως προκαλούν πόνο στις αρθρώσεις των δακτύλων.
Εάν η αιτία του προβλήματος είναι ένας τραυματισμός στο χέρι, τότε η παθολογική μικροχλωρίδα συχνά εντάσσεται στη φλεγμονώδη διαδικασία. Σε αυτή την περίπτωση, μιλάμε για την ανάπτυξη πυώδους θυλακίτιδας. Συνοδεύεται από αύξηση της θερμοκρασίας, πονοκέφαλο και αδυναμία σε όλο το σώμα.
Τραυματισμοί και μηχανικές βλάβες
Η μετατόπιση των οστών στις αρθρώσεις ονομάζεται εξάρθρωση. Τις περισσότερες φορές, οι αθλητές παλεύουν με αυτό το πρόβλημα. Συνοδεύεται από τα ακόλουθα συμπτώματα: έντονο οίδημα της πληγείσας περιοχής, παραμόρφωση της άρθρωσης και σύνδρομο έντονου πόνου.
Ο πιο συνηθισμένος τραυματισμός είναι η εξάρθρωση του αντίχειρα. Μια τέτοια αποστασιοποιημένη διάταξη τον εκθέτει σε κάθε λάθος κίνηση κάθε φορά. Ο αντίχειρας, ωστόσο, χαρακτηρίζεται από μια ισχυρή συνδεσμική συσκευή και χαρακτηρίζεται από ένα ορισμένο κατώφλι φορτίου, μετά από το οποίο εμφανίζεται ένα τέντωμα. Όλα αυτά οδηγούν σε μετατόπιση των αρθρικών επιφανειών.
Η πιο κοινή αιτία εξάρθρωσης του αντίχειρα είναι μια ατυχής πτώση σε μια ανοιχτή παλάμη. Είναι πολύ εύκολο να προσδιοριστεί η παρουσία αυτού του προβλήματος επειδή η εξωτερικά επηρεασμένη περιοχή φαίνεται παραμορφωμένη. Ο έντονος πόνος στην άρθρωση του αντίχειρα μπορεί να επηρεάσει τις κανονικές δραστηριότητες, την εργασία και τον αθλητισμό. Το δέρμα σε αυτό το τμήμα, κατά κανόνα, αποκτά μια κοκκινωπή απόχρωση.
Οστεομυελίτιδα
Μια πυώδης διαδικασία που επηρεάζει τις αρθρώσεις και τους περιβάλλοντες μαλακούς ιστούς ονομάζεται οστεομυελίτιδα. Αυτή η παθολογία αναπτύσσεται λόγω της διείσδυσης βακτηρίων στο σώμα, τα οποία παράγουν συνεχώς πύον.
Η οξεία οστεομυελίτιδα ξεκινά συνήθως με αύξηση της θερμοκρασίας έως και 40 βαθμούς. Η κατάσταση του ασθενούς επιδεινώνεται πολύ γρήγορα, η οποία προκαλείται από σοβαρή δηλητηρίαση του σώματος. Επιπλέον, ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει τα ακόλουθα συμπτώματα: πόνο στις αρθρώσεις στα δάχτυλα, ρίγη, απώλεια συνείδησης, έμετο.
Τις δύο πρώτες ημέρες, ο πόνος στα χέρια αυξάνεται σταδιακά. Οι ενεργές κινήσεις των δακτύλων είναι συνήθως αδύνατες. Η παθολογία εξελίσσεται γρήγορα, η οποία εκδηλώνεται με την εμφάνιση οιδηματικών φαινομένων στους μύες του χεριού και ακόμη και του αντιβραχίου. Το δέρμα στην πληγείσα περιοχή γίνεται μοβ.
διάγνωση
Έγκαιρες συμβουλές από έναν ειδικό, διάγνωση, καθώς και κατάλληλη θεραπεία - όλοι αυτοί οι παράγοντες καθιστούν δυνατό τον προσδιορισμό της νόσου και την πρόληψη της περαιτέρω εξέλιξής της, την ανάπτυξη σοβαρών επιπλοκών. Δεν πρέπει να αγνοήσετε τον πόνο στις αρθρώσεις των δακτύλων, καθώς ακόμη και μια μικρή παθολογία μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη απώλεια κίνησης και να κάνει τον ασθενή ανάπηρο. Μπορεί να χρειαστούν τα ακόλουθα διαγνωστικά μέτρα για τον εντοπισμό του προβλήματος:
- Ακτινογραφία χεριού.
- Εξετάσεις αίματος (κλινικές / βιοχημικές) και εξετάσεις ούρων.
- Προσδιορισμός της ποσότητας των πουρινών.
Ποια είναι η θεραπεία για τον πόνο στις αρθρώσεις των δακτύλων;
Ανεξάρτητα από την πραγματική αιτία της παθολογίας, η θεραπεία πρέπει να είναι ολοκληρωμένη, επιλύοντας τρία προβλήματα ταυτόχρονα: θεραπεία της κύριας ασθένειας, αποκατάσταση της κύριας λειτουργίας του χεριού και ανακούφιση από τον πόνο.
Φυσικά, η καταπολέμηση αυτής ή εκείνης της ασθένειας εξαρτάται από τη φύση της. Σε κάθε περίπτωση, ο γιατρός θα συνταγογραφήσει την κατάλληλη θεραπεία. Ωστόσο, η ανακούφιση από την ταλαιπωρία στο χέρι και η λειτουργική του ανάπτυξη υπόκεινται σε γενικούς κανόνες.
Η σύγχρονη ιατρική προσφέρει μια ποικιλία φαρμάκων για την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Τις περισσότερες φορές, συνταγογραφούνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Για την ανακούφιση του πόνου που οφείλεται σε αυτοάνοσα νοσήματα (για παράδειγμα, ρευματοειδή αρθρίτιδα), χρησιμοποιούνται γλυκοκορτικοστεροειδείς ορμόνες. Έχουν εξαιρετική αντιφλεγμονώδη δράση και φέρνουν την επιθυμητή ανακούφιση σχετικά γρήγορα.
Ειδικές αλοιφές με αναισθητικά συστατικά μπορούν να αυξήσουν κάπως την επίδραση των φαρμάκων.
δίπλωμα
Συμπερασματικά, πρέπει να σημειωθεί ότι δεν πρέπει να αγνοήσετε τον πόνο στις αρθρώσεις των δακτύλων. Η θεραπεία που προσφέρει η σύγχρονη ιατρική είναι η πιο αποτελεσματική για την καταπολέμηση αυτού του προβλήματος. Το κύριο πράγμα είναι να αναζητήσετε έγκαιρα ιατρική βοήθεια και να υποβληθείτε στην απαραίτητη διαγνωστική εξέταση. Γίτσες!